alışkanlık anlamı İng. habit Osm. itiyat Fr. habitude
1. Bir edim ya da etki karşısında canlı bir varlığın kazanmış olduğu değişmez tutum. 2. Bir şeyin sık sık yinelenmesi sonunda oluşan huy ve alışkı.

alışkanlık anlamı İng. habituation
Bir ilacın tekrarlanarak kullanılması sonucunda oluşan psişik bağımlılık durumu.

alışkanlık anlamı İng. habit Osm. itiyat Lat.habitus Alm.Gewohnheit Fr. habitude heksis
İç ve dış etkilerle eylem ve davranışların yinelenmesi, hep aynı biçimde gerçekleşmesi sonucu beliren, koşullanmış davranış ya da tepki biçimleri. Alışkanlıkların toplamı, insanın bir tür "ikinci doğası"nı oluşturur. Alışkanlık, bir yalınlaştırma olduğu, özel bir dikkat çabasını gereksiz kıldığı için düşünsel yükü azaltır; ancak düşünce ve davranışlarda bir katılaşma yarattığından bunların gelişimini engelleyici etkisi de vardır.

alışkanlık anlamı İng. habit Osm. itiyat
Düzenli ve sürekli olarak kendini gösteren, öğrenilerek edinilmiş yalın davranışlar.

alışkanlık, -ğı anlamı
is. 1. Bir şeye alışmış olma durumu, alışkınlık, alışmışlık, itiyat, huy, ünsiyet: "Yılların verdiği alışkanlıkla, kendimden emin konuşuyorum." -A. Ümit. 2. Yakınlık, arkadaşlık, ünsiyet. 3. fel. ve ruh b. İç ve dış etkilerle davranışların tekrarlanması, hep aynı biçimde gerçekleşmesi sonucu beliren şartlanmış davranış.

alışkanlık anlamı
isim
1) habit
2) wont
3) practice
4) custom
5) routine
6) habitude
7) consuetude
8) use
9) praxis