yararcılık
is. 1. Ahlaki iş ve davranışlarda yararın ilke edinilmesi. 2. fel. Doğruluğu ve gerçekliği tek yanlı olarak yalnızca hareketlerin sonuçları ve başarıları ile değerlendiren öğreti, faydacılık, pragmatizm.

Felsefe de Faydacılık, (Pragmatizm) hem iyinin teorisi hem de doğrunun teorisi dir. İyinin teorisi olarak faydacılık refahcıdır (welfarist
Kaynak: Faydacılık

Normatif etik , belirlenimci etik , değer etiği ya da faydacılık gibi farklı etik türlerinden biridir ve asıl olarak Kant 'ın etik
Kaynak: Normatif etik

Aynı zamanda politik ve ahlaki felsefede (özellikle faydacılık etiği ) ekonomik mantık ve oyun kuramının kullanımında yaptığı önemli
Kaynak: John Harsanyi

1859'da İngiltere'ye geri dönen Jevons, 1862'de değerin marjinal faydacılık teorisinin taslağını çizdiği Ekonomi Politiğin Genel
Kaynak: William Stanley Jevons

Soyut güzellik ve nispet arayan yunan mimarisine karşılık, Roma mimarisi faydacılık ve anıtsallık gibi, özellikleri ile dikkati çeker.
Kaynak: Roma mimarisi

Bu kavramlari İngiliz faydacılık filosofları ve başta Jeremy Bentham (1789-1802) ve Nassau William Senior (1790-1864) kullanılmıştır.
Kaynak: Marjinal fayda

faydacılık , liberalizm | ilgi_alanları Siyaset felsefesi , etik , iktisat , endüktif mantık | önemli_fikirleri Kamusal/özel alan,
Kaynak: John Stuart Mill

Pragmatizm: faydacılık,yaracılık. Pres : baskı. Prestij : saygınlık,itibar. Prezantabl: eli yüzü düzgün, gösterişli. Prezantasyon : sunma,sunuş,
Kaynak: Türk diline geçmiş yabancı sözcükler

İngiltere'de ve kıta Avrupa'sında faydacılık ve liberalizm akımlarının gelişmesi belirli ekonomik ve sosyal aşamaların sonucunda olmuştur.
Kaynak: Liberalizm