işlevcilik anlamı İng. functionalism Osm. hizmetiye, fonksiyonculuk Fr. fonctionnalisme
1- Toplumsal yapıyı oluşturan öğelerin işlevlerini aydınlatmaya ağırlık veren kuramsal tutum. 2-(Toplumbilimde) Toplumu, her bir öğesi belli bir işlev yapan bir karşılıklı bağlılıklar ve etkileşmeler düzeni olarak gören, toplumu tek başına belirleyen herhangi bir temelin bulunmadığını savunan toplumbilim akımı.

işlevcilik anlamı İng. functionalism
Toplumsal yapıyı aralarında ilişki bulunan ayrı ve bağımsız öğelerin -birey ya da kurumların- işlevsel ürünü sayan toplumbilim yaklaşımı.

işlevcilik, -ği anlamı
is. 1. Toplumu, her bir ögesi belli bir işlev yapan karşılıklı bağlılıklar ve etkileşmeler düzeni olarak gören, toplumu tek başına belirleyen herhangi bir temelin bulunmadığını savunan akım, görevcilik, fonksiyonalizm. 2. ruh b. Algının öncelikle gereksinimler ve coşkulara dayalı etkinliklerin sonucu olduğunu savunan görüş, görevcilik, fonksiyonalizm.