karakter anlamı
bakınız» damga

karakter anlamı İng. character Osm. vasıf Lat.character: işaret koyma aleti Alm. Charakter Fr. caractère
Bir türün bireylerinin sahip olduğu biçim, renk, büyüklük, yapı özellikleri. Genlerin etkisi ile meydana çıkarak dölden döle taşınırlar.

karakter anlamı İng. character Osm. seciye, hasisa Fr. caractère
1- Belli ahlâk ölçülerine göre değerlendirilen kişilik. 2- Bir organizmanın belirgin yönü ya da yönleri. 3- Bir şeyi benzerlerinden ayıran temel özellik.

karakter anlamı İng. character Osm. seciye, hasisa Alm. Charakter Fr. caractère kharakter
(Yun. kharakter = oyulmuş, çizilmiş, kalıpla basılmış < kharassein = yarmak, oymak, çizmek) : 1- (Genel anlamda) Bir nesnenin, bir bireyin kendine özgü yapısı, onu başkalarından ayıran temel belirti; bireyin davranış biçimlerinin bütününü belirleyen ana özellik. 2- (Ahlâk felsefesinde) Kişinin kendi kendisine egemen olmasını, kendi kendisiyle uyum içinde bulunmasını, düşünüş ve eylemlerinde tutarlı, sağlam kalabilmesini sağlayan özellikler bütünü.

karakter anlamı İng. character Alm. Charakter Fr. caractère
Kişileştirme işleminde derinlemesine ele alınan oyun kişisi; kendine özgü nitelikler içinde ruhsal gelişimi olan oyun kişisi. Karakterin dış görünüşleri ötesinde anlamı sağlayan iç yaşamı vardır. Örnek : Hamlet, Galile, Tartuffe, Othello, Treplev vb.

karakter anlamı İng. character
Özellik, nitelik, herhangi bir organizmanın, eşyanın yapısını belirleyen özellikler.

karakter anlamı İng. character Alm. Charakter Fr. caractère Az. xasse
(...)

karakter anlamı Osm. vasıf, seciye Lat.caractère
(zooloji)

karakter anlamı İng. character Osm. seciye
Töreler ve törel değerlerle ilgili olarak, kişinin güçlüklere karşın göreli olarak düzenli ve sürekli tepki yapmasını sağlayan özelliklerden oluşan dizgeleşmiş bütünlük.

karakter anlamı Fr. caractère
Yazın yapıtılarında, bir kişiyi benzerlerinden ayıran temel özelliklerin tümü.

karakter anlamı İng. character Osm. vasıf Lat.character Alm.Charakter Fr. caractère
(Lât. character = işaret koyma aleti) Bir variyete ya da türün bireylerinin sahip olduğu biçim, renk, büyüklük, yapı özellikleri olup genlerin etkisi ile meydana çıkarak bir dölden bir döle taşınırlar.

karakter anlamı İng. character, trait
Canlının morfolojik ve fizyolojik özelliklerinden her biri.

karakter anlamı
is. 1. Ayırt edici nitelik. 2. Bir bireyin kendine özgü yapısı, onu başkalarından ayıran temel belirti ve bireyin davranış biçimlerini belirleyen, üstün ana özellik, öz yapı, ıra, seciye: "Yıldız'ın iyi bir eğitimi, kuvvetli bir karakteri var." -A. Gündüz. 3. Bir kimsenin veya bir insan grubunun tutumu, duygulanma ve davranış biçimi: "Pek uysal, tatlı, neşeli karakterine rağmen dostum kavgacıdır." -R. H. Karay. 4. Basımda harf türü. 5. ed. Bir eserde duygu, tutku ve düşünce yönlerinden ele alınan kimse. 6. fel. Bireyin kendi kendine egemen olmasını, kendi kendisiyle uyum içinde bulunmasını, düşünüş ve hareketlerinde tutarlı, sağlam kalabilmesini sağlayan özellikler bütünü.

karakter anlamı
isim
1) character
2) personality
3) person
4) persona
5) fiber
6) form
7) personage
8) constitution
9) self
10) strain
11) fibre

karakter anlamı Fr.caractère
1. Bir nesnenin, bir bireyin kendine özgü yapısı, onu başkalarından ayıran temel belirti ve bireyin davranış biçimlerini belirleyen ana özellik, öz yapı, seciye: § "Muayyen fertlerde can ile ruhun birleşme ve ahenginden nasıl bir karakter husule geldiğini aramakla mükelleftir" -Ziya Gökalp, Terbiyenin Sosyal ve Kültürel Temelleri, 42. § "En umumi karakteri ve en geniş tarifiyle klasik..." -Peyami Safa, Sanat-Edebiyat-Tenkit, 150. § "Bu çocuğun karakteri bu süfliyete doğarken düşmedi ya?" -Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Bir Sürgün, 173. § "Avrupalının şarklı karaktere en yakın milletini tanırsınız." -Necip Fazıl Kısakürek, Hikâyelerim, 68. § "Nahif ve titrek vücudunun umumi karakterleriyle ince sesi arasındaki tabii ahenk..." -Peyami Safa, Bir Tereddüdün Romanı, 47. § "O kıyafetle ve karakterle şehre, sokağa, insanların arasına fırlasın." -Ahmet Hamdi Tanpınar, Saatleri ayarlama Enstitüsü, 40. 2. Bir kimsenin veya bir insan grubunun tutumu, duygulanma ve davranış biçimi: § "Karakter buna denir işte!" -Adalet Ağaoğlu, Toplu Oyunlar-Çok Uzak Fazla Yakın, 514. § "Karakterlerine göre, artık ikisi için de dönüş yolları kapanmış bulunuyordu." -Reşat Nuri Güntekin, Eski Hastalık, 122. § "Yere basan topuktan sonra, sıra ayak parmaklarına gelirken, Selmin'in gizleyicilik, inat ve hesaplı davranış gibi karakter vasıfları, o kısacık anın yumuşak sesleri ile çıtırtıları arasında beliriyor." -Peyami Safa, Yalnızız, 154. § "Böylece bu hâl tercümesini bir kahramanın kaygılı fakat inanlı, yerici fakat yapıcı karakterinin tasviri hâlinde canlandırıyordu." -Ruşen Eşref Ünaydın, Röportajlar II, 81. § "Baba-kızın birbirine benzeyen karakter ve ilgi alanlarından ötürü çok iyi anlaşıyor olmasını doğru değerlendiremeyecek kadar gönül gözü körleşen Meryem, babalarla-kızlar ve annelerle-oğullar arasındaki o şefkat dozu yoğun özel bağı kavramamakta ısrarlıydı." -Buket Uzuner, Uzun Beyaz Bulut (Gelibolu), 30. § "Aynı karakter, aynı ideal sahipleriyiz." -Ahmet Rasim, Muharrir Bu Ya, 4. § "Karakteri ve bileği sağlam cahil ve sert, kişiliği ağır-Attila İlhan, Batının Deli Gömleği, 146. § "Yalnız yazdıklarıyla değil, yaptığı mücadele ile de Fikret, edebiyat ve düşünce tarihimizde büyük bir ahlak ve karakter davası yarattı." -Nurullah Ataç, Dergilerde Deneme, 112. 3. Üstün, manevi özellik. 4. Basımda harf türü: § "Onu yabancı filmlerde oynayan bir karakter artistine benzetiyordum." -Yavuz Bülent Bakiler, Üsküp'ten Kosova'ya, 5. 5. Bireyin kendi kendisine egemen olmasını, kendi kendisiyle uyum içinde bulunmasını, düşünüş ve hareketlerinde tutarlı, sağlam kalabilmesini sağlayan özellikler bütünü. 6. Bir eserde duygu, tutku ve düşünce yönlerinden ele alınan kimse: § "Onun hiçbir hikâyesinde, muayyen vaka, tahlil, tip, karakter aramayın." -Peyami Safa, Yazarlar-Sanatçılar-Meşhurlar, 38. § "Hayattan dilimler, itiraflar, tarihî romanlar, halk romanları, töre ve karakter romanları vs." -Cemil Meriç, Kırk Ambar, 270.