Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
kayran anlamıTaşlı, kumlu, ekime elverişli olmayan toprak.
Kılandıras *Sandıklı -Afyon
*Kula, -Manisa
*Gelibolu -Çanakkale
*Gediz, Viranköy -Kütahya
Derekülat -Çankırı
-Bilecik
Şamandıra *Kartal, *Şile -İstanbul
-Sinop
-Maraş
Elecik -Ankara
Erzin *Dörtyol -Adana
kayran anlamı1.bakınız»
kayrak(I)-1. 2. Yağmurdan çamur tutmayan yer. 3. Çürümüş kaya parçaları, yumuşak taş tabakaları. 4. Kaygan yer, toprak. 5. Kireçli verimsiz sarı toprak. 6. Orman içindeki ağaçsız alan, düzlük. 7. Kayalıkların
Altındaki düzlük.
kayran anlamıArkalayan, tutan.
Vazıldan *Divriği -Sivas
Yerleşim Birimleri Sözlüğü
Kayran anlamıAydın ili, Kuyucak ilçesi,
merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Kayran anlamı
Bitlis ili, Geyikpınar bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Kayran anlamıKas
Tamonu ili, Doğanyurt ilçesi,
merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Kayran anlamıTrabzon ili, Çaykara ilçesi,
merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.