otorite anlamı
is. 1. Yaptırma, yasak etme, emretme, itaat ettirme hakkı veya gücü, yetke, sulta, velayet: "Sakarya zaferi ile gazi ve müşir Mustafa Kemal Paşa Tam otoritesini elde etmiştir." -F. R. Atay. 2. Siyasi veya idari güç. 3. mec. Çalışmalarıyla kendini kabul ettirmiş, başarılı kimse.

otorite anlamı
isim
1) authority
2) power
3) domination
4) control
5) discipline
6) arm

otorite anlamı Fr.autorité
1. Yaptırma veya yasak etme, emretme, itaat ettirme hakkı veya gücü, yetke, sulta, velayet:§ "Ve otoritemi imdada çağırarak sert bir emir verdim." -Peyami Safa, Yalnızız, 120. § " Ataerkil ailede aile reisinin sultası varsa, baba-yanlı ailede de yetkesi (velayeti, otoritesi) vardır." -Ziya Gökalp, Türk Uygarlığı Tarihi, 243. § "Ali Rıza teessüsünü yenmek ve Şevket'i susturmak için yalancı bir otorite ile..." -Reşat Nuri Güntekin, Yaprak Dökümü, 35. § "Ve Fahir'in içmesini de belki sadece otoritesini kullanmak için istemezdi." -Ahmet Hamdi Tanpınar, Huzur, 98. § "Düşüncede hiçbir otorite tanımıyordu hümanizm." -Cemil Meriç, Kırk Ambar, 109. § "Fransızcadan autorite'yi alıyorsun, otorite diye yazıyorsun, fanatisme'i alıyorsun, fanatizm diye yazıyorsun; yarın sen okula gidip de öğreneğe (dershaneye) girdiğinde çocuklardan biri kalkıp: "Bu otorite, bu fanatizm nereden geliyor, Bay öğretmen?"diye sorsa, ne yaparsın, Sedat?" -Nurullah Ataç, Diyelim, 23. § "Bize demir bir disiplin, nefes aldırmayan bir otorite lazım." -Attila İlhan, Kurtlar Sofrası, 64. 2. Siyasi veya idari güç:§ "Tanin gazetelerinde bu ilim otoritelerine saldıran yazar kim?" -Peyami Safa, Sosyalizm-Marksizm-Komünizm, 45. § "Kazan böylece evini yağmalatmaktadır ki hem İç-Oğuz hem de Dış-Oğuz üzerinde bir prestij ve yetke (otorite) sahibi olmuştu." -Ziya Gökalp, Türk Uygarlığı Tarihi, 51. § " Prensip ve otoritenin bu dereci..." -Necip Fazıl Kısakürek, Peygamber Halkası, 11. § "... bütün Marksist ülkelerde müsamahasız, münakaşasız, bir büyük otorite kılığına bürünmüştür." -Yavuz Bülent Bakiler, Üsküp'ten Kosova'ya, 164. 3. Çalışmalarıyla kendini kabul ettirmiş, başarılı kimse:§ "Edmund Wittaker'in ilmî otoritesi hakkında bilgi sahibidirler." -Peyami Safa, Din, İnkılap, İrtica, 13. § "Edebî şöhret ve otorite namına ne varsa yıkmak için yarışa girişiyordu." -Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Gençlik ve Edebiyat Hatıraları, 40. § "Bir sahada bir otoriteyim, raporum hükûmet doktorluğunca reddedilmez." -Necip Fazıl Kısakürek, Bir Adam Yaratmak, 94.