kabarık
sf. 1. Kabarmış olan: "Kabarık göğsündeki, parlak kıvılcımlı tüyleri, altından bir zırh gibiydi." -Ö. Seyfettin. 2. Çıkıntısı olan, tümsekli.

şişkin
sf. Şişmiş, şişirilmiş: "Ayağa kalktı, arka ayaklarını geriye itip şişkin adaleleri çekerek ... gerdi." -P. Safa.

Kuyruk kökü aşırı çökkün, kemik uçları keskin, vulva çıkkın. Skor 2 Yüzen kaburgaların uçları hissedilir fakat aralarına parmak girmez
Kaynak: Süt sığırlarında kondüsyon skoru

"Yerel sözcükler : çıkkın / gündüzyeli is. Deniz meltemi: "Çay bahçesine çıkın çıkınca gdeceklermiş.": çalpakkaya is. Denizi kıyısında
Kaynak: Yenikaş, Aydıncık