ayrıklık
is. 1. Ayrıklı olma durumu, ayrı tutma, ayrı tutulma, istisna. 2. gök b. Elips, daire, parabol, hiperbol vb. bir konik üzerinde hareket eden cismi, odağa veya merkeze birleştiren doğrunun büyük eksen ile yaptığı açı. 3. fel. Kaplamları birbirinden ayrı olmakla birlikte aynı yakın cinsin kaplamına giren kavramlar arasındaki bağlantı: Kedi, köpek: Memeliler. 4. huk. Genel kuraldan ayrılma, derogasyon. 5. man. Önermelerin birbirine bağlanması işleminde ya ... ya ... ve ya da ile gösterilen ilişki: Şimdi ya gündüzdür ya gece.