alışkanlık
is. 1. Bir şeye alışmış olma durumu, alışkınlık, alışmışlık, itiyat, huy, ünsiyet: "Yılların verdiği alışkanlıkla, kendimden emin konuşuyorum." -A. Ümit. 2. Yakınlık, arkadaşlık, ünsiyet. 3. fel. ve ruh b. İç ve dış etkilerle davranışların tekrarlanması, hep aynı biçimde gerçekleşmesi sonucu beliren şartlanmış davranış.

yeti
is. fel. 1. İnsanda bulunan, bir şey yapabilme yeteneği, meleke: "Aklımız fikrimiz hep insanda, yetilerimizi var gücümüzle çoğaltıp onun rahatlığına çalışıyoruz." -A. Erhat. 2. ruh b. Bellek, usa vurma, algılama veya imgeleme gibi insanın doğuştan gelen zihin güçlerinden herhangi biri, meleke.

Silencer'ın vokalisti Nattramn "şizofreni , ağır depresyon ve akli meleke bozukluğu" sebebiyle akıl hastanesine kaldırılmıştır.
Kaynak: Silencer

a) Manas (zihin) — Sankalpa'yı (ira veya kararlılık) yöneten meleke b)Buddhi (entelekt) — karar vermeyi kontrol eden meleke c) Chitta
Kaynak: Advaita Vedanta

Başka dilden geçen sözcüklerin yenisiyle değiştirilme dizelgeleri Arapça kökenli alıntı sözler: meleke | meleke | alışkanlık |
Kaynak: Türkçedeki yabancı kökenli sözcüklerin Türkçe karşılıkları