Sözce'de sorgulama yapmak için bir kelime girin

Tanrı ne demek?

 - 4 sözlük, 5 sonuç.

BSTS / Felsefe Terimleri Sözlüğü

Tanrı anlamı İng. God Osm.Allah Lat.deus Alm. Gott Fr. Dieu theos
Dinsel inançta: Doğüstü ve olağanüstü nitelikleri, güçleri olan yetkin bir öz olarak en yüksek varlık. Tanrı konusunda üç temel anlayış vardır: 1- Tanrılar ya da tanrısal güçler çokluğu kabul edilir: çoktanrıcılık = politeizm. 2- Bir tek Tanrısal olan vardır, bu da evren ile aynı şeydir: tümtanrıcılık = panteizm (her şey Tanrı); Tanrısal olan evrenden daha fazla bir şeydir, evreni kuşatır: Pananteizm = herşey Tanrı'da. 3- Tektanrıcılık = Monoteizm. Yaratıcı Tanrı. Evrenin nedeni, başlatıcısı olarak Tanrı. Tanrı yalnızca evrenin nedeni, başlatıcısı olarak anlaşılıp da, her zaman etkileyen bir Tanrı söz konusu değilse, buna yaratancılık (deizm) denir. Bütün bu anlayışların karşısında: Tanrıtanımazlık= ateizm vardır. Felsefedeki ve Tanrıbilimdeki Tanrı anlayışları arasındaki temel ayrılıklar Tanrı'ya giden yolun nerede olduğu ya da nerede aranması gerektiği sorusundan doğar. (Her zaman kesin ayrılıklar görülmeyebilir de.) a. Tanrı'ya giden yol spekülatif düşünme aracılığı ile dünya üzerinden geçebilir; Tanrı ilk neden, son erek, en yüksek, en yetkin varlık, öncesiz-sonrasız anlam temeli, koşulsuz ve saltık olan diye anlaşılır, b. Eleştirel düşüncenin yardımıyle bakılacak olursa: Tanrı sınır olandır, idealist açıdan ide'dir, gerçekçi açıdan ise bütünüyle başka olandır, bundan dolayı -> aşkın olandır, c. Tanrı, gizemsel yaşantıda, ruhun arınmış içtenliğinde bulunur. Bu yaşantıda ruh ve Tanrı karşıtlığı aşılarak ortadan kaldırılır, d. Tanrı'ya götüren bir yol da somut açınlamadır (vahiy). Burada Tanrı, evrensel ya da tarihsel ve kişisel bir biçimde (ya da aynı zamanda her iki biçimde) yaratıcı, temellendirilemez bir her şeye gücü yeten olarak, ama aynı zamanda insanın karşısında koşulsuz bir "Sen" olarak bulunmaktadır. Açınlama dinleri: Hıristiyanlık (burada Tanrı, İsa'nın kişiliğinde insan biçiminde görünür), Müslümanlık (Tanrı, elçisi olan Muhammet'e Kur'an'ı indirmiştir.) Tanrı kanıtları: Felsefede en önemlileri: 1- Varlıkbilimsel (ontolojik) kanıt: Bu kanıtta Tanrı kavramından Tanrı'nın varlığı çıkarılır: Tanrı, kavramı gereği en yetkin varlıktır; var olmasaydı, en yetkin varlık olmaktan çıkacaktı, çünkü varlık yüklemi olmayacaktı; öyleyse, Tanrı'nın en yetkin varlık olarak, varlığının da olması gerekir. 2- Evrenbilimsel (kosmolojik) kanıt: Bunun çeşitli düzenlemelerine rastlanır. Bu kanıt, dünyanın deviniminden bir ilk kımıldatıcı, nedenler zincirinden bir ilk neden, dünyadaki şeylerin değişkenliği, koşulluluğu ve rastlantısallığından dünyanın ilk nedeni olan, değişmez, koşulsuz, zorunlu bir varlığın bulunduğu sonucunu çıkarır. 3- Ereksel (teleolojik) kanıt: Burada dünyadaki ereklilik ve düzenden, bu erek ve düzenleri koyan bir us varlığı olduğu sonucu çıkarılır. 4- Ahlaksal kanıt: İçimizdeki ahlâk yasasının varlığı olgusundan ve dünyadaki ahlâk düzeninden, bunların nedeni olan yüksek bir istencin varlığı çıkarılır.

BSTS / Tarih Terimleri Sözlüğü

Tanrı anlamı İng. Deity Osm. İlâh, Allah Alm.Gottheit, Gott Fr. divinité, dieu
1- Çoktanrıcılıkta var olduğuna inanılan insanüstü varlıklardan her biri. 2- Acunda varolan her şeyin yaratıcısı ve buyurucusu olduğuna inanılan yüce varlık.

Güncel Türkçe Sözlük

Tanrı anlamı
öz. is. din b. Kâinatta var olan her şeyi yaratan, koruyan, tek ve yüce varlık, Yaradan, Allah, Rab, İlah, Mevla, Halik, Hüda, Hu, Oğan.
tanrı anlamı
is. din b. Çok tanrıcılıkta var olduğuna inanılan insanüstü varlıklardan her biri, ilah.

Türkçe - İngilizce

Tanrı anlamı
isim
1) God
2) Heaven
3) Father
4) the Deity
5) the Almighty
6) the Creator
7) the Providence
8) the Eternal
9) the Divinity
10) the godhead
11) the Infinite

Tanrı eş anlamlısı

Allah
öz. is. (Alla:hı) Kâinatta var olan her şeyi yaratan, koruyan, tek ve yüce varlık, Tanrı.
allah
is. (alla:hı) Herhangi bir işte başarılı olmuş, en üst dereceye ulaşmış kimse: "Amerika'da kaçakçılığın allahları vardır." -T. Buğra.
Halik
öz. is. (ha:lik) din b. Tanrı.
Hu
öz. is. Tanrı.
hu
ünl. (hu:) 1. "Neredesin, bana bak" anlamlarında, genellikle kadınlar tarafından kullanılan bir seslenme sözü. 2. esk. Dervişler arasında kullanılan bir seslenme sözü.
Hüda
öz. is. (hüda:) Tanrı: "Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda, / Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda." -M. A. Ersoy.
İlah
öz. is. (ila:hı, l ince okunur) din b. Tanrı.
ilah
is. (ila:hı, l ince okunur) 1. Bir alanda yaratıcılığı ile hayranlık uyandıran, çok beğenilen, çok tutulan kimse: Müzik dünyasının ilahı. Moda ilahı. 2. din b. Çok tanrıcılıkta tanrı.
Mevla
öz. is. (mevla:, l ince okunur) din b. Tanrı: "Bakalım Mevla'm neler eyler, ne eylerse güzel eyler." -R. H. Karay.
mevla
is. (mevla:, l ince okunur) esk. Efendi, sahip, malik.
Oğan
öz. is. din b. esk. Tanrı: "Ben, sen yokuz, biz varız / Hem Oğan hem kullarız" -Z. Gökalp.
Rab
öz. is. din b. Tanrı.
Yaradan
öz. is. Tanrı.
Vagonmedya.com
2009-2024 © Sözce hakları saklıdır.