bulanmak
(-e) 1. Bulama işine konu olmak, her yanı bir şeyle kaplanmak: "Parfüme bulanmış bir ter, boyalı suratlarından buharlaşıyor." -A. İlhan. 2. (nsz) Duruluğunu yitirmek: Havuz bulandı. 3. (nsz) Parlaklığını ve açıklığını yitirmek: Hava bulandı. 4. (nsz) Mide bulantısı olmak. 5. (nsz) mec. Karışmak: "Köylünün bu habere zihni bulandı." -A. Gündüz.

karışmak
(-e) 1. İki veya ikiden çok şey bir araya gelip birbirinin içinde dağılmak, birbirinin içine girmek: "Araba sallana sallana içim bağrım birbirine karıştı." -H. R. Gürpınar. 2. Düzensiz, dağınık olmak: "Yanıma her tarafı titreyerek sapsarı, sakal bıyığa karışmış bir hâlde geldi." -R. H. Karay. 3. (nsz) Bulanmak, duruluğunu yitirmek: Hava birden karıştı. Zihnim karıştı. 4. (nsz) Açıklığını yitirmek, anlaşılması güçleşmek: "Kaymakam işin karıştığını anlayarak..." -M. Ş. Esendal. 5. Müdahale etmek, araya girmek: "Sokakta herkes kadın kıyafetine karışmak hakkını kendinde görürdü." -F. R. Atay. 6. Engellemek, araya girmek. 7. Bir araya gelmek, katılmak: "Bingazi'deki muharebeye karışmak için beraber yola çıktığım arkadaş Kahire'de hastalanmıştı." -Ö. Seyfettin. 8. İlgilenmek, müdahale etmek, el atmak: "Ben, dedim, başkalarının soy adlarına nasıl karışabilirim?" -M. Ş. Esendal. 9. Yetkisinde bulunmak, bakmak, iş edinmek, işi olmak: Bu işe belediye karışır.

sarhoş olmak
sarhoş bir duruma gelmek, esrimek.