duraklamak (nsz) 1. Hareket durumundayken kısa bir süre için durmak veya arada bir durmak:
"Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı / Bir dakika araba yerinde durakladı" -F. N. Çamlıbel. 2.
mec. Bir süre ses çıkarmamak, bir şey söylememek, duraksamak, tereddüt etmek:
"Rüstem hayret içinde durakladı." -S. F. Abasıyanık.