Güncel Türkçe Sözlük
durmuş oturmuş anlamı
sf. 1. Olgun, davranışları tutarlı (kimse): "Ona yetişemedi. Yetişse onu tuttuğu durmuş oturmuş bilge konuşmacılardan sanabilirdi." -H. Taner. 2. Aşırılığa kaçmamış: "Üstelik de tabirlerle dolu, zengin, durmuş oturmuş bir dili vardı." -O. V. Kanık.