düello anlamı
is. (düe'llo, l ince okunur) 1. İki kişi arasında, tanıklar önünde yapılan silahlı vuruşma. 2. İki kişi arasında tanıklar önünde yapılan sözlü atışma. 3. mec. İki siyasi, ekonomik güç arasındaki çatışma.

düello anlamı
isim
1) duel
2) rencontre
3) single combat

düello anlamı İt..duello
1. İki kişi arasında, tanıklar önünde yapılan silahlı vuruşma: § "Bu yolda icabına göre düellolar eder ve fedâ-yı câna kadar vardığı dahi olurmuş." -Ahmet Midhat Efendi, Karnaval, 70. § "Aristokrat olsaydım kılıcımı çeker, benim kendi onurum var, o bana yeter, diyerek düelloya çağırırdım Sami'yi." -Adalet Ağaoğlu, Bir Düğün Gecesi, 67. § "Bununla da hıncını alamayıp bir düelloya davet mektubu göndermişti." -Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Gençlik ve Edebiyat Hatıraları, 123. § "Düelloyu kabul etmem?" -Ruşen Eşref Ünaydın, C. X, 14. § "düello. Yeniçeriler gibi kanun tanımaz iki namerdin meydan müsayefeleri." -Ahmet Vefik Paşa, Lehçe-i Osmani. § "Viki kendini kılıç kullanmakta çok usta ve deneyimli bir şövalyeyle ölümüne düello yapan acemi ve romantik bir eski zaman gencine benzetti." -Buket Uzuner, Uzun Beyaz Bulut (Gelibolu), 104. 2. mec. İki siyasi, ekonomik güç arasındaki çatışma: § "Resmi gönderen Cemal Paşa düello için de cevap vereceğini bildirmiş." -Ruşen Eşref Ünaydın, Röportajlar II, 140. § "Ona göre iki topluluk kavga edecekleri günden önceki gecede, bunların çıwı'ları düello ederlermiş." -Ziya Gökalp, Türk Uygarlığı Tarihi, 30.