eğik is. 1.
mat. Dik veya paralel olmayan doğru. 2.
sf. Yatay bir çizgi veya düzlemle açı oluşturacak biçimde olan, yalman, mail, şev. 3.
sf. Eğilmiş olan, dik veya düz olmayan. 4.
sf. Bükülmüş:
"Başı yine yere eğik, sol kolu yine kalçasındaydı." -Ö. Seyfettin.