ek-fiil anlamı İng. substantive verb, predicative verb, verb of predication, copula, copulative verb Osm.(Osm.cevher fiili Alm. Verbum Substantivum, Kopula, Verbum Prädikativum, Bindeglied Fr
Eski Türkçede er- yardımcı fiilinin er->ir->i- biçiminde ekleşmesinden oluşan, ad soylu kelimelerin yüklem olarak kullanılmasını sağlayan ve birleşik fiil çekimlerinde de görev alan fiil. Şahıslara göre çekiminde +Im/+Um, +sIn/+sUn, +sI-nIz/ +sU-nUz, DIrIAr/ +DUrlAr şekillerine girer: çalışkan+ım, çalışkan+sın, çalışkan+dır, çalışkan+ız, çalışkan+sınız, çalışkan+dırlar gibi. Yukarıdaki örneklerde görüldüğü üzere, ek-fiilin 3. şahıs teklik ve çokluk çekiminde eski bir tur- yardımcı fiilinin ekleşmesinden oluşan +DIr bildirme eki kullanılmaktadır. Ek-fiilin olumsuzu değil kelimesi ile kurulur: Eski değildir, rahat değildirler (değillerdir). Ek- fiilin hikâye, rivâyet ve şart biçimleri şahıs ekleri ile genişletilmiş -DI/ -DU, -mIş/-mUş, -sA ekleri ile kurulur: çalışkan-dım (< çalışkan i-dim), çalışkan değildim (< çalışkan değil i-dim); çalışkan-mışım (< çalışkan i-mişim) çalışkan değilsem (< çalışkan değil i-sem) vb. krş. bildirme ekleri.