elektrikucu anlamı İng. electrode Osm. elektrot Alm. Elektrode Fr. électrode
Sinem./TV. 1. gaz, sıvı ya da yalıtkan bir gereçte elektrik akımının girip çıkmasını sağlayan iletken. (Pozitif elektrikucuna artıuç, negatife eksiuç denir). 2. Yarı iletken bir aygıtta, elektron yayan, toplayan ya da bir mıknatıslı alan yardımıyla bunların devinimlerini düzenleyen parça.