entelèkheia anlamı İng. entelechy Osm. kemal-i evvel Alm. Entelechie Fr. entéléchie entefekheia
(Yun. entelekheia < en = içinde, telos = erek, ékhein = sahip olmak) 1- (Aristoteles'te) Kendisini görünüşlerinde gerçekleştiren öz, özdeğe biçim veren, olanağı gerçekliğe çeviren etkin ilke. 2- (Yeni doğa felsefesinde) Hans Driesch'in ileri sürdüğü, özdeksel olmayan, uzaysız olan gerçeklik ilkesi. // Organizmadaki bütünleyici süreci açıklamak için kullanılır.