fanfar anlamı is. müz. 1. Bakır üflemeli çalgılardan oluşan orkestra. 2. Bu orkestranın çaldığı tartımlı ve canlı parça.
Türkçe - İngilizce
fanfar anlamı isim 1) fanfare 2) flourish
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
fanfar anlamı Budala, sersem, alık.
Tahtacı *Silifke -İçel
"fanfar" için örnek kullanımlar
melodik müziksel pasajlar hazırlanmıştır ve trompetler ise tantanalı çalgiların hep bir arada çalındıkları (fanfar) parçaler hazırlamışlardır. Kaynak:Kornet