gök is. 1. İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza. 2. Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, sema:
"Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar." -R. E. Ünaydın. 3. Gökyüzünün, denizin rengi, mavi veya yeşile çalan mavi. 4.
sf. Bu renkte olan. 5.
sf. hlk. Olgunlaşmamış:
"Uzun süren bir kışın karları, soğukları altından fışkıran gök ekinler..." -A. Kabaklı.