geçişli fiil anlamı İng. transitive verb
Osm. müteaddî, fi'l-i müteaddî
Alm. transtives Verb
Fr. verbe transitif
Söz içindeki bir varlık veya nesneyi etkileyen, yani nesne isteyen fiil: aç- (kitabı açmak), dik- (elbiseyi dikmek), aş- (engeli aşmak), çöz- (düğümü çözmek), sev- (geziyi sevmek), iç- (süt içmek, çorba içmek), yaz- (kitap yazmak), kıy- (sebzeyi kıymak, insana kıymak, paraya kıymak) vb. Bütün bunları düşünürken birden yeryüzünü hatırladım (Y. K. Karaosmanoğlu, Erenlerin Bağından, s. 80). Elini, karıştırılan yemeğin üzerinde kuruyan bir kaşık gibi uzattı (A. H. Tanpınar, Huzur, s. 127). Hayat etrafında döneceği değerleri bulur, düşünce, etrafında yüzünü çevirmiş bir cemaat görür (A. H. Tanpınar, Huzur, s. 225). Hüseyin Bey, oturduğu iskemlede bacaklarını uzatmış, keyifli ve
Tam bir güvenle onları süzüyordu (T. Buğra, Yalnızlar, s. 183). Güzel kadın başını ağır ağır kaldırdı Gözlerinin yeşil nûrunu ağır ağır serpti (A. H. Müftüoğlu, Çağlayanlar, s. 148). vb. Karşıtı geçişsiz fiil'dir.