çöp
is. 1. Saman inceliğinde herhangi bir sap, dal veya tahta parçası: "Köşk o kadar sessizdi ki yere bir kibrit çöpü düşse çıkardığı ses işitilebilirdi." -P. Safa. 2. Yararsız, pis veya zararlı olduğu için atılan ufak tefek şeylerin hepsi, gübür.

süprüntü
is. 1. Temizlik yapıldığında toplanan toz ve çöp, çer çöp: "Elinde tuttuğu, içi süprüntü dolu faraşı merdivenlerin dibine boşalttı." -E. E. Talu. 2. mec. Bayağı, aşağılık şey veya kimse.

geniş gözlü kalbur guyrukçu: çoban yardımcısı gübür: çör, çöp gubaşmak: işleri imece olarak yapmak germişek bulgur taşının belli mesafede
Kaynak: Mengensofular, Şarkışla

Kanlıca, kokulaca, cincile, gübür kaldıran gibi türlerde çok çeşitli mantarlar ormanlarda yetişmektedir. Coğrafya: Kastamonu iline 80 km,
Kaynak: Taşpınar, Küre

gahşatmah (gevşetmek, yerinden oynatmak), köynek (gömlek), çerci (gezgin esnaf), üzmek (yırtmak), garış (beddua), gübür (pis toz), cılga (patika)...
Kaynak: Karaoluk, Yeşilyurt