hâlsiz anlamı sf. 1. Bitkin, dermansız, takatsiz. 2. zf. Bitkin, dermansız, takatsiz bir biçimde: "Süzüle süzüle bakan gözleriyle fazla yorgun, hâlsiz cevap verdi." -P. Safa.
takatsiz sf. Takati kalmamış, yorgun, argın, dermansız, kudretsiz, mecalsiz: "Bir ağacın altında hasta, takatsiz, ölü gibi yatıyorum." -S. F. Abasıyanık.