Güncel Türkçe Sözlük
hariciye anlamı
is. (ha:riciye) 1. esk. Devlet yönetiminde dış işleri: "Avrupa hariciye memurlarından başkaları için kapanmış, bilinmez ve yasak bir yerdi." -A. Ş. Hisar. 2. tıp Ameliyatı gerektiren hastalıklarla ilgilenen hekimlik kolu. 3. tıp Hastanelerde bu hastalıklarla ilgilenen bölüm: Hariciye koğuşu.