hayırsever sf. 1. Yoksullara, düşkünlere, yardıma muhtaç olanlara iyilik ve yardım etmesini seven, iyiliksever, yardımsever, hayırperver:
"Kimse yüz vermezse tek başına oturur, hayırsever bir tanıdık beklerdi." -Ç. Altan. 2. Halkın yararı için okul, çeşme, hastane vb. yaptıran.
iyicil sf. 1. İyilik etmeyi seven, hayırhah:
"Şaban, şimdi Zeyno'yu sokakta yalnız görürse çok iyicil bir sesle, ona hemen Haso çocuktan haber veriyor." -H. E. Adıvar. 2. Sonu iyi, tehlikesiz, iyi huylu (hastalık).