hıyaban anlamı is. (hıya:ba:n) esk. İki tarafı düzgün ağaçlı yol veya bulvar: "Sustu bülbüller hıyaban uykuda / Esme ey bad esme canan uykuda." -F. N. Çamlıbel.
"hıyaban" için örnek kullanımlar
Mihrab önünde bir ok atımı yerde bir gülistanı nısfı cihen hıyaban içinde, Süleyman Han 'ın meşhedi -toprağı nur olsun-bir yüksek kubbe Kaynak:Süleymaniye Camii