iblisçe anlamı sf. 1. Şeytana yakışır: "İblisçe bir buluş, herhâlde senin buluşun değil." -R. Enis. 2. zf.(ibli'sçe) Şeytanca, kötülük düşünerek, iblisane.
iblisçe eş anlamlısı
iblisane sf. (iblisa:ne) esk. İblisçe: "Mektebi terk etmek isteyen bir talebeyi iblisane birtakım desiselerle kandırarak fikrinden döndürmüştü." -R. N. Güntekin.