iç direnç anlamı İng. impedance Osm. empedans, impedans Alm. Impedanz, Scheinwiderstand Fr. impédance
Sinem./TV. Bir devrenin, dalgalı akımın geçişine gösterdiği direncin ölçüsü. (Bu direnç, bu dalgalı akımı geçirmek için gerekli gerilimin (volt), devreden geçen akımın yeğinliğine (amper) bölünerek bulunur).