iğrenmek (nsz) 1. Bir şeyi tiksindirici bulmak, istikrah etmek:
"Asıl iğrendiğim, ürktüğüm elleriydi." -R. H. Karay. 2.
(-den) Aşağılık, bayağı bulmak, tiksinmek:
"Bayağılaşmış gibi kendimden iğreniyordum." -R. H. Karay.
tiksinmek (-den) Bir şey, bir kimse, bir düşünce vb.ni kötü, iğrenç veya aşağılık bularak ondan uzak durma duygusuna kapılmak, ikrah etmek, istikrah etmek:
"Herkes, körü körüne emrine girdiği bu adama tiksinerek bakıyor." -N. F. Kısakürek.