iletişim anlamı İng. communication Osm. haberleşme, komünikasyon, muhabere Fr. communication
Bir yerden, bir kişiden, bir makineden bir başkasına, herhangi bir orTamdan yararlanarak bilgi gönderme.

iletişim anlamı İng. communication Osm. komünikasyon Fr. communication
Bir düşüncenin, bir duygunun yüz anlatımı, el, kol ve baş hareketleri, konuşma yoluyle ya da yazı, telefon, radyo, televizyon gibi bildirişim araç ve gereçlerinden yararlanarak bir kimseden başka bir kimseye iletimi.

iletişim anlamı İng. communication Osm. komünikasyon Fr. communication
Bilgi ve deneyim alışverişi.

iletişim anlamı İng. communication Alm. Kommunikation Fr. communication
Bir bilginin, bir haberin, bir niyetin, bir konuşmanın ilkel veya gelişmiş bir işaret sisteminden yararlanılarak bir zihinden başka bir zihne yahut da bir merkezden başka bir merkeze ulaştırılması. Dil en önemli iletişim aracıdır.

iletişim anlamı İng. communication Osm. haberleşme, muhabere, komünikasyon, bildirişim, bildirişme Alm. Kommunikation Fr. communication
Sinem./TV. 1. Kişiler arasında duygu, düşünce, bilgi, haber alış verişi. 2. Bu alış verişte, kaynak durumunda olan kimsenin ortaya koyduğu ya da koymak istediği anlam ile bunu algılayanın buna verdiği anlam arasındaki özdeşlik, benzerlik ya da uyuşum ilişkisi.

iletişim anlamı İng. communication Osm. haberleşme Fr. communication
Düşünce ve duyguların bireyler, toplumsal kümeler, toplumlar arasında söz, el-kol devimi, yazı, görüntü vb. aracılığı ile değiş tokuş edilmesini sağlayan toplumsal etkileşim süreci.

iletişim anlamı
Azerbaycan Türkçesi: ünsiyyät; Türkmen Türkçesi: kommunikaasiya; Gagauz Türkçesi: komunikatsiya ~*haberleşmäk; Özbek Türkçesi: alóqa ~ kommunikatsiya; Uygur Türkçesi: xävärlişiş ~ alaqä; Tatar Türkçesi: aralaşu; Başkurt Türkçesi: aralaşıw ~ kommunikatsiya; Kmk: katnaşıw; Krç.-Malk.:kommunikatsiya ~ söleşıw; Nogay Türkçesi: kommunikatsiya, katnasuw; Kazak Türkçesi: karım-katınas ~ katınas; Kırgız Türkçesi: baylanış ~ kommunikatsiya ~ katnaş; Alt::kommunikatsiya; Hakas Türkçesi: çooh alıs ~ habarlas; Tuva Türkçesi: harılzaa, harılzajılga;Şor Türkçesi: *çooktaş ~ kommunikatsiya; Rusça: kommunikatsiya

iletişim anlamı İng. communication Osm. haberleşme, komünikasyon Fr. communication
1- genel uygulayım: Duygu, düşünce ya da bilgilerin uygulayımsal yöntemlerle her çeşit yoldan aktarılması. 2- elektrik: Telefon, telgraf, radyo gibi aygıtlarla yapılan bildirişim; bu yollardan yararlanarak yürütülen bilgi alışverişi.

iletişim anlamı
is. 1. Duygu, düşünce veya bilgilerin akla gelebilecek her türlü yolla başkalarına aktarılması, bildirişim, haberleşme, komünikasyon. 2. tek. Telefon, telgraf, televizyon, radyo vb. araçlardan yararlanarak yürütülen bilgi alışverişi, bildirişim, haberleşme, muhabere, komünikasyon: "Basın mensupları bağlı oldukları yayın kuruluşları ile iletişim hâlindeydiler." -N. Eray.

iletişim anlamı
isim
1) communication
2) touch
3) transmission
4) channel
5) transport and communication