ilkel sf. 1. İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif. 2. Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif. 3.
is. Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad. 4.
mec. Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz. 5.
fel. Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif.
ilkokul is. esk. Zorunlu öğrenim çağındaki kız ve erkek çocuklarının temel eğitim ve öğretimini sağlamak için devletçe açılan veya açılmasına izin verilen beş yıllık okul, ilk mektep, iptidai, iptidai mektep.