itikâf anlamı is. (i:tikâ:fı) esk. 1. Kendini bir konuya verme. 2. din b. Ramazan ayının son on gününde Allah'ın hoşnutluğunu kazanmak üzere dünya işlerinden ilgiyi kesip camiye kapanarak ibadet etme.
"itikâf" için örnek kullanımlar
renk taşlar kullanılarak yapılan güneş yelpazesi ve bu yelpazenin üst kısmına denk gelen itikâf daireside dikkat çeken unsurlar arasındadır. Kaynak:Erzurum Ulu Camii
Namaz, oruç, hac, sadaka, itikâf, kurban gibi ibadetler adak olabilir. Ama sevap olan ve fakat bizzat maksut birer ibadet olmayan; hasta Kaynak:Adak kurbanı