kail anlamı sf. (ka:il) esk. 1. Söyleyen. 2. İnanmış, aklı yatmış: "İkimiz de bu odayı tutmakla çok akıllılık ettiğimize kaildik." -M. Ş. Esendal.
İngilizce - Türkçe
kail anlamı isim 1) kıvırcık lâhana
"kail" için örnek kullanımlar
Ve cem'i-i kümmel bu makaleye kail ve mazmununa mu'terif olup umdetü'l-tevhîdi itikâd ederken mahcup olanların nicelen onları itikâd-ı Kaynak:Şathiyye
Hayatı ve Eserleri : Bir selama kail oldum. Verir amma neden sonra. Bahçede açılan güller. Dalında öten bülbüller. Bizi zemmeyleyen diller Kaynak:Âşık Ömer