BSTS / Felsefe Terimleri Sözlüğü
apaçıklık anlamı İng. evidence Osm. bedahet Lat.evidentia Alm. Evidenz Fr. évidence
(Lat. evidentia; videre = görmek, evidens = açıkça görünen, göze görünen, açıkça kavranan) : 1- (Genel olarak) Bir şeyin, hiç bir kuşkuya yer bırakmaksızın, aydınlık bir biçimde görünmesi; bilinçte yaşanan ve kesinliğe vardıran dolaysız kavranılmışlık. (Mantıksal ya da görüşel olabilir.) 2- (Descartes'ta) Algının ve bununla ilgili olarak düşünmenin açık ve seçik olması. (Klasik felsefe bu anlamı korumuştur.) 3- (Görüngübilimde) Bir "doğruluk yaşantısı"; bir yönelimin (intention), düşüncede tasarımlanan bir şeyin, doğrudan doğruya görüleme ile gerçekleşmesi. (Bu da ancak iç algıda gerçekleşebilir.)
Güncel Türkçe Sözlük
apaçıklık, -ğı anlamı
is. 1. Apaçık olma durumu. 2. fel. Bir şeyin, hiçbir kuşkuya yer bırakmaksızın açık bir biçimde görünmesi.