üstün(I)
sf. 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan:
"Zekâsının işlek, hatasız ve çok üstün olduğunu bir daha anlıyorum." -R. H. Karay. 2. Birine veya bir şeye göre nitelik bakımından daha yüksek, daha elverişli olan, faik.