karacılık, -ğı anlamı is. Karacı olma durumu, müfterilik, iftira.
karacılık eş anlamlısı
iftira is. (iftira:) Bir kimseye kasıtlı ve asılsız suç yükleme, kara çalma, bühtan: "Kaynağını iftiradan ve yalandan alır." -N. Hikmet.
müfterilik is. İftiracılık: "Onun küfürbazlığını, müfteriliğini, jurnalciliğini ispat etmek için şimdiye kadar yaptığı polemikleri teker teker, yeni baştan neşretmek lazımdır." -N. Hikmet.