Kimya Terimleri Sözlüğü
karotenler anlamı İng. carotenes, carotenoids Alm.Karotenoide Fr.caroténe
Yaprakların çiçeklerin ve bazı hayvanların dokularında bulunan, renkleri sarıdan kırmızıya değişen yağda çözünen pigmentlere verilen isimdir. Görünür bölgede ışık absorpsiyonu özelliği kazandıran pi-pi* tipi elektronik geçişi gösteren uzun zincirli konjuge karbon-karbon çift bağlarına sahip molekülleri olan pigmentler grubudur. İki tipi vardır. Karotenler; başlıca yumurta sarısı, havuç ve tereyağında bulunur, C40H56 kapalı formülüne sahiptir. Alfa, beta ve gama olmak üzere üç izomeri vardır. Ksantofiller; C40H56O2 formülüne sahiptirler ve alfa ve beta karotenlerin dihidroksi türevleridir.