BSTS / Felsefe Terimleri Sözlüğü
karşılıklıoluş anlamı İng. reciprocity Osm.mütekabiliyet Lat.reciprocus Alm.Wechselzeitigkeit Fr. réciprocité
(Lat. reciprocus = aynı yoldan dönen) : 1- Karşılıklı olma durumu. 2- (Kant'ta) Bağıntı kategorilerinden biri: topluluk kategorisi; eyleyenle edilgin olan arasındaki iki yönlü etki-tepki ilişkisi.