Güncel Türkçe Sözlük
kel anlamı
sf. 1. Saçı dökülmüş olan (kimse): "Simitçi kumraldı, saçları dökülmüştü, evet basbayağı keldi adam." -A. Ümit. 2. mec. Çıplak (doğa), yaprakları dökülmüş (bitki): "Yükselip alçalıyor, kel tepelerin etrafını dönüyordu." -S. F. Abasıyanık. 3. mec. Gelişmemiş, cılız (bitki): Kel bir ağaç. 4. mec. İçinde az eşya bulunan.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
kel anlamı
1. Aşı kalemi. 2. Sebze fidesi. 3. Tomurcuk. 4. Meyve ağaçlarının sürgünü. 5. İyi büyümemiş meşe ve çalı fidanı. 6. Ekine zarar veren, tarlalarda kendiliğinden çıkan yabanıl ağaç ve sürgünleri.
kel anlamıÇirkin, fena, kötü.
İğdecik, Sancaklıboz -Manisa
*Karaman, *Ermenek -Konya
*Mersin, *Mut, *Silifke -İçel
*Serik -Antalya
kel anlamıOlmamış, ham meyve.
-Van
kel anlamıSıcak, kaynar.
*Nazimiye -Tunceli
kel anlamıYarım (ağırlık ölçüsü için) : Kel okka yapağı aldım.
*Ereğli -Konya
kel anlamıErkek manda.
-Van
kel anlamıBiçimsiz, zayıf hayvan ya da insan.
Yanpar -İçel
kel anlamıBağda üzümlerde görülen bir hastalık.
-Gaziantep
kel anlamıMezar taşı.
-Bitlis
kel anlamıVerimsiz toprak.
-Maraş
*Bor -Niğde
Yapıntı *Mut -İçel
kel anlamıHindi.
Solaklar, Hediyeli *Kandıra, *İzmit -Kocaeli
kel anlamıHububat maddelerinin işe yaramayan kabuk kısmı
Çüngüş, Çermik Diyarbakır