kâhya is. (kâhya:) 1. Konak, çiftlik vb. yerlerde türlü işleri yapmakla görevli kimse:
"Çiftliğe yeni bir kâhya tuttuk, Ziraat Mektebi mezunuymuş." -A. İlhan. 2. Değnekçi. 3.
mec. Gerekmediği hâlde başkasının işine karışan kimse:
"Ben, dedim, herkesin kâhyası değilim." -M. Ş. Esendal. 4.
esk. Esnaf kuruluşlarında lonca başkanı:
Terlikçiler kâhyası. 5.
tar. Kethüda.