Günümüzün Kıpçak grubuna ait Türk dilleri şunlardır :
Kıpçakça Kırgızca Kırım Tatarcası Kumanca Kumukça Nogayca Tatarca | Dil |
Kaynak: Kıpçak grubuKıpçakça nın bir ağzı olan Karaimce üzerine araştırmalar yapan Zajączkowski,
Kıpçakça bazı yazmaları da ortaya çıkardı. Bunlardan
Kaynak: Ananiasz Zajączkowski Dilleri Kıpçak Türkçesi (
Kıpçakça)dır. En azından VIII. asırdan beri bilinen, kıbçak/kıpçak adı dışında, aynı Türk topluluğu için, üçü
Kaynak: KıpçaklarEski
Kıpçakça da da karındaş biçiminde geçer. Çağdaş Türk dilleri nde de yaygın biçimde kullanılır; Azerice qardaş (гардаш), Türkmence
Kaynak: KardeşAnlama Kitabı), 1312 yılında Esirü'd-din Ebû Hayyân tarafından Araplara Türkçe öğretmek için yazılmış
Kıpçakça dilbilgisi kitabı ve sözlük
Kaynak: Kitabü'l-İdrak li-Lisani'l-EtrakKıpçakça Çağatayca Eski Türkçe 5. yüzyıldan 13. yüzyıla kadar olan Türkçe. Eski Uygurca 8. yüzyıl ile 13. yüzyıl arası. Yenisey Türkçesi 5.
Kaynak: Eski Türkçe (anlam ayrımı) Kodeks (İtalyan Kitabı) denen ilk 110 sayfalık bölümü Latin alfabesine göre dizilmiş 1560 sözcük içeren, Latince-Farsça-
Kıpçakça sözlükle başlar.
Kaynak: Codex CumanicusSırtlan adı Türkçe kökenlidir ve Eski
Kıpçakça da da aynen geçmektedir. Fakat, Orta Türkçe dönemine ait Divânu Lügati't-Türk 'te sırtlan
Kaynak: SırtlangillerEren Kumanca biçimini de «yuğurt» olarak verir ve bunun
Kıpçakça da ikili «yağurt ~ yuğurt» biçimlerinde geçtiğini belirtir.
Kaynak: YoğurtEski çağlardan beri kullanılır. Orta Türkçe ve Eski
Kıpçakça 'da da beşik olarak geçer. Çuvaşça hariç çağdaş Türk dilleri nde de yaygın
Kaynak: BeşikKazakistan, Kırgızistan, Tacikistan, Afganistan ve Doğu Türkistan ve Qinghai 'de Türk dillerden olan
Kıpçakça konuşulur. Özbekçe ve
Kaynak: Orta AsyaKöy halkı unutulmuş olan
Kıpçakça bir çok kelime ve yer adını bu gün anlayamamakta ve işin kolayına kaçıp Bu isimler Gürcüce demektedir.
Kaynak: Cevizli, ŞavşatKöy Adının Kaynağı : Kökeni "
Kıpçakça "dır. " "Boşdere" adı ise; derenin ağaçsız oluşu sebebiyle verilmiştir. Yeni adı "Aşıküzeyir " ise;
Kaynak: Aşıküzeyir, PosofEski
Kıpçakça da da çoğan biçimindedir Anadolu ağızları nda cöğen, cöven, çuvan biçimleri de geçer. Kimi kaynaklarda çevgen olarak da
Kaynak: Çöven(Türklerin Dilini Anlama Kitabı) isimli bir
Kıpçakça dil kılavuzunda “İtin iri ve tüylü olan cinsine köpek denir,” şeklinde bir ibare vardır.
Kaynak: KöpekModern dil biliminde sınıflandırma :
Kıpçakça (Kuzeybatı Türkî) Batı: Kırım-Tatarcası (500.000), Kumıkça (280.000), Karaçay-Balkarca
Kaynak: Türk dilleri