kırkyıllık anlamı sf. Çok eski, köklü: "Ben kırkyıllık inşaatçıyım, tanırım hepsini." -A. Kutlu.
kırkyıllık eş anlamlısı
köklü sf. 1. Kökü olan. 2. mec. Kökleşmiş, iyi yerleşmiş, kalıcı olan, esaslı: "Onu, ondan kendine kattıklarıyla köklü bir değişime uğratmayı amaçlıyor." -A. Ağaoğlu. 3. mec. Soylu, soyu sopu belli, iyi tanınan.