ki`li birleşik cümle anlamı
Bir temel cümle ile o temel cümleye Far. ki T. kim nispet zamiri ile bağlanan açıklayıcı bir yardımcı cümleden oluşan birleşik cümle: Kim nispet zamiri genellikle tarihî devir metinlerinde yer almıştır. || Yunan neferleri Tamamıyla inandılar ki Anadolu toprağını vücutlarında iken terk etmek saadettir (Y. K. Beyatlı, Eğil Dağlar, s. 70). Dünyanın başka yerlerinde öyle memleketler vardır ki düzenini periler kurdu zannedersiniz (Y. K. Karaosmanoğlu, Erenlerin Bağından, s. 112). Felâketim şu ki ben zaman zaman kendimi bulan adamım (A. H. Tanpınar, Abdullah Efendinin Rüyaları, s. 117). Burada cesaretle söyleyebilirim ki yeryüzünde nice insan böyle bir sanatın, böyle şerefli bir hizmetin vazifeleri olduğunu düşünmemiştir (N. S. Banarlı, Türkçenin Sırları, s. 6). Biliyorum ki sen bu işlerden iyi anlıyorsun. Unutma ki başarının sırrı düzenli ve sürekli çalışmadadır. Ol kuvvetüñ yokdur ki ılanıla (yılanla) pence urasın (Marz., s. 22a-1). İşitdüm kim bir arslan var ıdı kim… (göst. e., s. 26a-8). Balıkçıl sıçrayup dutdı, diledi kim yuda (göst. e., s. 30b-11) vb.