esmer is. 1. Siyaha çalan buğday rengi. 2. Kurşuni renk:
"Sazlı köyü ayaklandığı zaman gökyüzü daha esmerdi." -T. Buğra. 3.
sf. Bu renkte olan. 4.
sf. Teni ve saçları karaya çalan, koyu buğday rengi olan (kimse), yağız:
"Üzülüyor ama üzüntüsü, kızının esmer güzeli olmasına..." -S. F. Abasıyanık.