menfa anlamı is. (menfa:) esk. 1. Bir kimsenin sürgüne gönderildiği yer, sürgün yeri. 2. Sürgün olma durumu: "Paris'teki menfa hayatında epeyce Frenk alışkanlığı edinmiş." -A. İlhan.
"menfa" için örnek kullanımlar
Midhat Paşa: hayat-ı siyasiyesi, hidemat, menfa hayatı, Ali Haydar Midhat Bey, 1909, Hilâl Matbaası, İstanbul Hürriyet Şehidimiz Mithat Kaynak:Mithat Paşa