monolog anlamı İng. monologue Alm. Monolog Fr. monologue
Yun. Monologos - monos (tek)-logos - (söz)-tek başına konuşma, 1. Dinleyicilere bir kişinin anlattığı -genellikle- güldüren olay. 2. Tiyatro oyununda kendi kendine konuşması, (bakınız» söylenme.)

monolog, -ğu anlamı
is. (l ince okunur) 1. tiy. Bir oyunda, kişilerden birinin kendi kendine yaptığı konuşma. 2. tiy. Bir kişinin dinleyicilere anlattığı, genellikle güldüren olay: "Sünnet çocuklarını eğlendiren orta oyunu fasılları arasında tuhaf monologlar söyleyerek cemaati eğlendirir." -O. C. Kaygılı. 3. mec. Çevresindekilere fırsat vermeden bir kimsenin yaptığı konuşma.

monolog anlamı Fr.monologue
1. Bir oyunda, kişilerden birinin kendi kendine yaptığı konuşma: § "... papazın monologunu tuhaf ve feci evzaıyla inşat ediyordu." -Ruşen Eşref Ünaydın, C. X, 31. § "Ara sıra meclislerde monologlar söylemiş, tek roller temsil etmişti." -Peyami Safa, Sözde Kızlar, 50. § "... monologlar söylüyorlar." -Reşat Nuri Güntekin, Eski Şeyler, 151. "… monolog dediğimiz eski kıssa-hamlık bozmasıdır." -Ahmet Rasim, Muharrir Bu Ya, 78. 2. Dinleyicilere bir kişinin anlattığı, genellikle, güldüren olay. 3. Çevresindekilere fırsat vermeden bir kimsenin yaptığı konuşma: § "Yaygın deyimlerle, diyaloglar, monologlar..." -Adalet Ağaoğlu, Geçerken, 113. § "Bu konuşması hoş bir monolog şeklini alarak gecenin geç saatlerine kadar sürüp gidecekti." -Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Gençlik ve Edebiyat Hatıraları, 111.