muhacim anlamı is. (muha:cim) esk. 1. Saldıran, saldırıcı. 2. sp. İleri uç oyuncusu: "Fener takımının muhacimleri arasında şimşek diye anılan Mustafa'dan şikâyet etti." -A. Gündüz.
muhacim eş anlamlısı
saldırıcı sf. Saldırgan, birinin üzerine atılan, mütecaviz.