ayrık is. 1. Ayrık otu. 2.
sf. Ayrılmış:
"Yandan ayrık, tek tük gümüş pırıltılı saçları." -Y. Z. Ortaç. 3.
sf. Ayrı tutulan, başkalarına benzemeyen, ayrıcalı, müstesna. 4.
sf. Kural dışı. 5.
sf. Düzgün ve uygun olmayan, çarpık:
"Apış arasına fazla tülbent ve mermerşahi tıkarak bebeği çarpık ve ayrık bacaklı, tenasüpsüz olmaktan korur." -R. H. Karay.