teklik is. 1. Tek, bir olma durumu. 2.
db. Kelimelerde bir varlığı veya çekimli fiillerde bir kişiyi bildiren biçim, tekil, müfret, çoğul, çokluk karşıtı:
öğrenci-y-im, ev-im, gel-di-m vb. 3.
argo Lira:
"Seni satmam çocuğum / Dört yüz bin tekliğe." -S. F. Abasıyanık.