münazaa anlamı is. (müna:zaa) esk. 1. Ağız kavgası, çekişme, münakaşa. 2. İki taraf arasındaki kavga, düşmanlık.
münâzaa eş anlamlısı
düşmanlık is. Düşmanca duygu veya davranış, yağılık, hasımlık, adavet, muhasamat, husumet, antagonizm: "Bu rahatsızlığını bana karşı düşmanlık biçiminde belli etti." -A. Kutlu.
münakaşa is. (müna:kaşa) Tartışma: "Seninki mızıkçılık etmeye kalkıyor da onun için münakaşasını yapıyoruz." -N. Hikmet.
"münâzaa" için örnek kullanımlar
Polemik genellikle siyasi, bilimsel, edebi konularda sert tartışma, zıtlaşma ve münazaa şeklinde gerçekleşir. Bu tür yargılama sanatı veya Kaynak:Polemik